Interne Verrekenprijzen

Interne verrekenprijzen (in het Engels: Transfer Pricing) is een fiscaal systeem van prijsvorming binnen een groepsonderneming, waarbij een prijs wordt geheven door een subdivisie van een internationaal opererende organisatie aan een andere divisie binnen het conglomeraat voor de geleverde goederen of verleende zakelijke diensten. Interne verrekenprijzen worden niet alleen gehanteerd door gestaag groeiende multinationals, het doet zich ook op veel kleinere schaal voor; bijvoorbeeld wanneer een klein- of middelgroot bedrijf opereert in het grensgebied van Nederland door middel van de aanwending van een dochteronderneming of vaste inrichting in Duitsland of België, vraagstukken op het gebied van interne verrekenprijzen zullen zich dan al snel voordoen.

Het voornaamste kenmerk van interne verrekenprijzen is dat wanneer goederen worden geleverd of diensten worden verleend ten gunste van een andere subdivisie van de organisatie, de voorwaarden voor de transactie niet worden bepaald door de vrije markt. De voorwaarden voor de transactie hebben geen directe invloed op de totale gegenereerde winst van de organisatie; zij zijn echter wel van invloed op de gegenereerde winst van de verscheidene subdivisies van die organisatie in de verschillende fiscale jurisdicties in welke de organisatie actief opereert. Om deze reden is het interessant om ervoor te zorgen dat de hoogste gegenereerde winst binnen de groepsonderneming plaatsvindt in de jurisdictie met de relatief laagste effectieve belastingdruk en daardoor wordt de geconsolideerde netto winst en geconsolideerde belastingdruk van de organisatie verminderd.

Interne verrekenprijzen zijn daarom een uitstekend management beheerssystemen mechanisme om doeltreffend vast te stellen door middel van een bedrijfsanalyse waar de winstdivisies zich bevinden binnen de groepsonderneming en een antwoord op de vraag of er wel of niet inefficiënt functionerende afdelingen binnen de organisatie zijn, beter bekend als de ‘bloedzuigers’. Niettemin, er bestaan beperkingen aan de volledige utilisatie van interne verrekenprijzen. Er is een sociaaleconomische grens die ervoor zorgt dat management en werknemers van subdivisies, die een relatieve marginale winst genereren, weerstand bieden tegen interne verrekenprijzen, omdat het systeem promoties en prestatiebeloningen kan frustreren. Bovendien, kennen interne verrekenprijzen tevens een fiscale begrenzing, welke worden bepaald door de toegestane wiskundige berekenmethoden van interne verrekenprijzen. Deze berekenmethoden zijn daarom afgekondigd bij (internationale) belastingwetgeving en neergelegd in een beginsel dat bekend is als ‘arm’s length’ (armlengte). Zaken doen op armslengte (oftewel de bekende Engelse term ‘at arm’s length’) refereert naar de voorwaarde dat transacties tussen gelieerde lichamen en/of transacties tussen onderdelen van eenzelfde lichaam (hoofdhuis – vaste inrichting) – welke zijn verbonden met elkaar door kapitaal, management of behoorlijk ondernemingsbestuur – met betrekking tot hun wederzijdse juridische relatie overeenkomen dat zij niet afwijken van de interne verrekenprijs, welke overeengekomen zou zijn indien partijen onafhankelijk waren geweest en in de vrije markt hadden geopereerd.

Interne verrekenprijzen kennen meer dan één toepassing; het kan worden gebruikt om de prijs vast te stellen van de onderlinge verkoop van producten en de verlening van diensten tussen subdivisies van een multinational concern. Interne verrekenprijzen worden echter ook aangewend voor het ter beschikking stellen van immateriële goederen of het onderling uitlenen van liquide middelen. Daarnaast is het belangrijk op te merken dat interne verrekenprijzen niet alleen een rol speelt in de internationale handel, maar dat het ook van cruciaal belang is binnen een fiscale eenheid, in het bijzonder de verrekening van voorvoegingsverliezen. Interne verrekenprijzen kunnen tevens het verschil maken in de economische verhouding tussen belaste en onbelaste entiteiten.

“The price of greatness is responsibility.”

Winston Churchill (30/11/1874 – 24/01/1965), English Statesman

Van Clamsfield International Ltd. biedt robuust advies en kennis in referentie tot de volgende toepassingen van interne verrekenprijzen:

1. Inzicht in de internationale standaarden met betrekking tot interne verrekenprijzen, zoals deze zijn uitgevaardigd door de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO);
2. Inzicht ten aanzien van de voorwaarden en documentatieverplichtingen;
3. Zekerheid voor belastingplichtigen door begeleiding in het ‘advance pricing agreement’ (APAs) aanvraagproces;
4. Toepassing van de ‘separate entity approach’;
5. Informatie over de constructieve activa kengetallen als mechanisme;
6. Analyse van de ‘traditional transaction’ methoden: ‘comparable uncontrolled price’ (CUP), ‘resale price’ methode en de ‘cost plus’ methode;
7. Analyse van de ‘transactional profit’ methoden: ‘profit split’ methode en ‘transactional net margin method’ (TNMM);
8. Informatievoorziening ten aanzien van solide implementatiemethoden;
9. Advisering met betrekking tot primaire-, secundaire-, en compenserende correcties en de wederzijdse overlegprocedure van de betrokken belastingautoriteiten.

In sommige gevallen hebben interne verrekenprijzen een slechte reputatie gekregen naar aanleiding van misbruik door invloedrijke organisaties die opereren in ontwikkelingslanden, in welke er weinig tot geen kennis over interne-verrekenprijs-technieken bestaat. Het spreekt voor zich dat deze handelswijze niet door Van Clamsfield International Ltd. ondersteund wordt. In plaats daarvan, bepleit Van Clamsfield International Ltd. een redelijke kostenvergoeding voor de verscheidene zakelijke subdivisies en daarmee wordt tevens zorg gedragen voor de correcte afdracht van belastingen aan de lokale belastingautoriteiten. Van de gehele wereldhandel, vindt 60% plaats binnen multinational concerns. Indien juist toegepast, kan de techniek van interne verrekenprijzen – binnen redelijke grenzen – zorgen voor fiscale optimalisatie van de zakelijke winsten van de groepsonderneming.